Skip to main content
Mijn bibliotheek
Shop
Nieuws Boeken Tijdschriften E-learning Web-tv Video Audio
Tips voor Mijn BSL
UITGEBREID ZOEKEN
Inloggen
Top

2006 | wo | Boek

1 Waarom witte tanden? hoofdstuk lezen eerste hoofdstuk lezen

Tanden bleken

Redacteuren: A.H.B. Schuurs, J.P. van Amerongen

Uitgeverij: Bohn Stafleu van Loghum

Log in om toegang te krijgen
insite
ZOEKEN

Over dit boek

De laatste jaren ontstaat er een steeds grotere vraag naar cosmetische tandheelkundige behandelingen. Het bleken van elementen is daar een belangrijk onderdeel van, mede populair geworden door de aandacht hiervoor in diverse media.Steeds meer patiënten stellen zich bij de behandeling als consumenten op, die graag zelf willen bepalen hoe hun gebit eruit moet zien. Ondanks deze autonome opstelling hoeft de tandarts echter niet in alle gevallen aan alle wensen van de patiënt te voldoen. Ook de tandarts kan zijn of haar uitgangspunten kenbaar maken om de behandeling al dan niet te laten plaatsvinden. De vraag of 'geen schade aanrichten' vooraf hoort te gaan aan 'weldoen' zou men moeten betrekken bij de beoordeling van de verlangens van patiënten. Dit uitgangspunt is dan ook verregaand bepalend bij de vraag of de tandarts het verzoek om te bleken al dan niet moet honoreren.Als overzichtswerk helpt Tanden bleken de tandarts goede patiëntenvoorlichting te geven over de voor– en nadelen van bleken, geeft het een overzicht van alle behandelmethoden en bleekmiddelen en wijst het de tandarts de weg naar een goede behandeling en een optimaal resultaat.Het boek is bestemd voor tandartsen en mondhygiënisten.

Inhoudsopgave

Voorwerk
1. Waarom witte tanden?
Samenvatting
De (Nederlandse) tandheelkunde heeft net als de geneeskunde de afgelopen 40 tot 50 jaar een lange weg afgelegd. Hier en nu is het nauwelijks voorstelbaar hoe desastreus nog maar decennia geleden de gemiddelde gebitstoestand van de Nederlander was. Amalgaamvullingen in elk posterieur element, niet alleen mod's, maar ook grote buccale vullingen, waren regel in plaats van uitzondering, als al niet op 30- tot 50-jarige leeftijd een partiële of vaak ook een volledige gebitsprothese was aangeschaft. De toen nog zogenoemde ‘happy few’ kon zich gouden inlays, later onlays en kronen permitteren en wist daardoor de gebitsleeftijd te verlengen. Bij velen waren de frontelementen vaak uitgebreid gerestaureerd met silicaat, een materiaal waarvan de jongere collega's zelfs de naam mogelijk niet meer zullen kennen. Een alternatief voor de meer welgestelden was de jacketkroon; de levensduur daarvan is vaak op zeven jaar gesteld, maar 30 tot 40 jaar later blijkt een aantal nog functioneel, ondanks lekkage na oplossing van de brede cementlaag tussen de schouder en het porselein.
A.H.B. Schuurs, J.P. van Amerongen
2. Iets over kleur
Samenvatting
De kleur van een voorwerp waarop licht valt, wordt bepaald door de interactie tussen 1) de spectrale samenstelling van dat licht, in feite het zichtbare deel van het elektromagnetische spectrum, en 2) de spectrale reflectie van dat licht, maar in het waarnemen van een kleur spelen, zoals nog zal blijken, 3) het oog en de hersenen van de waarnemer ook een rol.
A.H.B. Schuurs, J.P. van Amerongen
3. Tandkleurbepalingen
Samenvatting
Het behoeft geen betoog dat bij het met het oog kleur bepalen de lichtbron alle golflengtes van het visuele spectrum zou moeten bevatten en bovendien van voldoende sterkte moet zijn. Dat geldt zeker voor het bepalen van kleurnuances zoals de gebitselementen die tonen.
A.H.B. Schuurs, J.P. van Amerongen
4. Oorzaken van tandverkleuringen
Samenvatting
In paragraaf 4.1 is de ‘normale’ tandkleur beschreven, in 4.2 zijn de gebitsverkleuringen naar aard in categorieën ingedeeld en in de daaropvolgende paragrafen zijn per categorie de oorzaken van de verkleuringen summier beschreven. Als een bepaalde verkleuring niet gebleekt kan worden, wordt dat vermeld.
A.H.B. Schuurs, J.P. van Amerongen
5. Bleekmaterialen, hun werking en hulpmiddelen
Samenvatting
Er bestaan vele bleekmiddelen, maar die zijn lang niet allemaal bruikbaar in de tandheelkunde.
A.H.B. Schuurs, J.P. van Amerongen
6. Methoden om te bleken
Samenvatting
Het doel van bleken is de tanden minder donker en minder gekleurd te maken, met behoud van het translucente karakter van het glazuur (zie paragraaf 2.6) Perfecte resultaten zijn niet gegarandeerd. De patiënt zal dan genoegen moeten nemen met het maximaal haalbare, en eventueel aanvullende kosmetische behandelingen moeten ondergaan. Bleken zal het glazuur opaker maken, maar soms wordt dat juist translucenter: wanneer de donkerte door dun incisaal glazuur doorschemert, wordt dan door bleken de translucentie nog erger (Haywood, 2007). Te lang doorgaan met bleken zou overigens ook geen zin hebben, want er bestaat genetisch bepaald een zeker individueel maximaal ‘witheidsniveau’ dat klaarblijkelijk niet verder kan worden verbeterd (Haywood, 1992) zonder de natuurlijkheid van de elementen aan te tasten. Uit foto's in het bleekboek van Haywood (2007) ontstaat de indruk dat zulk een maximaal witheidsniveau zeker geldt voor pathologische verkleuringen. Door extreem ver ‘door te bleken’ ontstaat echter een hagelwit, opaak glazuuroppervlak dat vrijwel geen enkele kleurgolflengte absorbeert (figuur 6.1).
A.H.B. Schuurs, J.P. van Amerongen
7. Nevenwerkingen van bleken
Samenvatting
Berokkent bleken lokale of systemische schade? Het antwoord op deze vraag wordt in dit hoofdstuk gegeven. Daarbij wordt waar nodig onderscheid gemaakt tussen de verschillende bleekmiddelen en -methoden.
A.H.B. Schuurs, J.P. van Amerongen
Nawerk
Meer informatie
Titel
Tanden bleken
Redacteuren
A.H.B. Schuurs
J.P. van Amerongen
Copyright
2006
Uitgeverij
Bohn Stafleu van Loghum
Elektronisch ISBN
978-90-313-6321-6
Print ISBN
978-90-313-6035-2
DOI
https://doi.org/10.1007/978-90-313-6321-6