6. Prostaatkanker

Prostaatkanker is de meest gediagnosticeerde maligniteit bij mannen sinds de introductie van PSA. Prostaatkankerscreening geeft een kleine mortaliteitsreductie, maar leidt ook tot overdiagnose en overbehandeling. PSA wordt gezien als een voorspeller van prostaatkanker. Prostaatbiopten zijn de gouden standaard voor de definitieve diagnose. In de verdere stadiëring neemt de MRI een belangrijke plaats in. Actieve screening op oudere leeftijd wordt niet aangeraden.

Bij goed gedifferentieerde en gelokaliseerde prostaatcarcinoma met beperkte tumorload moet actieve bewaking als behandelingsoptie met de patiënt worden besproken. Geen enkele curatieve behandeling geeft een absoluut betere overlevingsduur dan andere, hoewel jonge patiënten op lange termijn een licht voordeel blijken te hebben bij chirurgie. Alle curatieve behandelingen kunnen een blijvend negatieve invloed op de levenskwaliteit hebben.

Hormonale therapie is de gouden standaard voor de gemetastaseerde ziekte. Gemiddeld treedt na twee tot drie jaar hormoonresistentie op. In de castratieresistente fase kunnen naast palliatieve chemotherapie ook krachtige anti-androgeenmiddelen toegediend worden, met bewezen overlevingswinst.