Skip to main content
Top

2002 | OriginalPaper | Hoofdstuk

5 Welke behandelingen zijn er?

Auteur : Ed Berretty

Gepubliceerd in: Leven met een dwangmatige persoonlijkheidsstoornis

Uitgeverij: Bohn Stafleu van Loghum

share
DELEN

Deel dit onderdeel of sectie (kopieer de link)

  • Optie A:
    Klik op de rechtermuisknop op de link en selecteer de optie “linkadres kopiëren”
  • Optie B:
    Deel de link per e-mail

Samenvatting

  • Er is wat te doen aan een dwangmatige persoonlijkheidsstoornis. Maar dat gaat niet zomaar. Neem eerst dit soort klachten bij jezelf serieus. Praat erover met anderen. Anders zal geen enkele vorm van behandeling effect hebben.
  • Voorlopig lijkt cognitieve therapie de meest aangewezen vorm van behandeling. Deze vorm van behandeling kan op de meeste plaatsen gegeven worden door hulpverleners. Bovendien is er veel over geschreven, in de vakliteratuur en in allerlei zelfhulpboeken.
  • Een nieuwe ontwikkeling is dat cognitieve therapie gecombineerd wordt met iets wat een goed gevoel oproept, bijvoorbeeld favoriete muziek van iemand. Dit gebeurt met de bedoeling een stemming op te roepen waarin iemand meer open staat voor nieuwe denkbeelden.
  • Minder bekend als behandeling is de zogenaamde psychagogische gespreksgroep met lotgenoten. Eén voorbeeld, bestemd voor mannen van rond een jaar of vijftig die zich over de kop hebben gewerkt, is ter illustratie wat verder uit de doeken gedaan. Het is in tegenstelling tot de cognitieve therapie lang niet zeker dat je dit soort behandeling bij jou in de buurt in de GGZ kunt vinden.
  • Ten slotte: het is goed dat iemand de strijd aanbindt met hinderlijke dwangmatige persoonlijkheidstrekken. Maar verwacht niet het onmogelijke. Ergens liggen grenzen waar je niet overheen komt. Accepteer dat en maak er verder het beste van. Niemand is perfect, ook een dwangmatige perfectionist niet. Deze benadering wordt ook wel rehabilitatie genoemd.
Metagegevens
Titel
5 Welke behandelingen zijn er?
Auteur
Ed Berretty
Copyright
2002
Uitgeverij
Bohn Stafleu van Loghum
DOI
https://doi.org/10.1007/978-90-313-7103-7_5